Het was gisteren weer een dolle boel in de pool. Nubia had
weer haar kuren. Voordat we met Evi naar het dock gingen zei Tamara nog,…Nubia
is goed gehumeurd. Dus het zal wel goed komen.
Niet dus, wat er gebeurde, niemand wist het, maar het was weer
één chaos in het bad. Nubia was alle dolfijnen weer flink aan het treiteren en
moeder Bonnie deed vrolijk mee. Het kostte de dolfijntrainsters en de
hoofdtrainer heel veel moeite om alle dolfijnen te groeperen en apart te
zetten. Kijk, het blijven dieren en dan is het best leuk om te zien hoe men met
man ( vrouw ) en macht toch Nubia en Bonnie kunnen scheiden van de groep. Kanoa
bleef in de pool en daar heeft Evi de hele sessie verder mee getraind. Evi zei
onderweg ineens : Papa, we-zijn-het-pasje-vergeten. En dat sprak ze super
duidelijk uit. Weer een verbetering. Lisette is dan ook erg tevreden, al moest
er bij Evi een paar keer flink de rem op, omdat ze zelf de regie in handen
wilde nemen. En dat komt dat ze zich super comfortabel voelt in het water.
De training liep goed en je zag een flinke dosis durf bij
Evi.
Anno1900 was er hier op een eiland een gouverneur die in de
plaatselijke grondwet een regel had aangepast. Alle huizen op Curaçao waren net
zoals in veel andere zonnige landen allemaal wit geschilderd. Dit deed volgens
de gouverneur pijn aan je ogen, dus moest iedere bewoner daar iets aan doen.
Wat velen bewoners pas veel later realiseerde was niet het witte straatbeeld
wat de gouverneur stoorde, maar dat deze gouverneur aandelen had in de
plaatselijke verffabriek. Ook weer zo’n super hilarisch verhaal.
Deze morgen een wandeling gemaakt naar de hel van Curaçao. De staatsgevangenis Bon Futuro. Echt op nog
geen 10 minuten lopen, midden in de wildernis, bots je op een mega hekwerk,
prikkeldraad en hoge muren. Heel indrukwekkend om te zien.
Halverwege mijn tocht
kreeg ik een lekker buitje over me heen. Ik kon schuilen in een van de
koelkasten die daar gewoon gedumpt worden, maar daar was ik iets te breed voor.
Dus ik was alleen maar mijn fotocamera en Iphone aan het beschermen tegen de
regen. Ja, en dan zijn die druppels gewoon warm,…..
We beseffen ineens dat we nu met onze laatste week bezig
zijn. Inès heeft de smaak met snorkelen goed te pakken en ik voel de bui al
hangen,…..dat wordt weer heel veel snorkelen.
Geweldig om te zien hoe Inès reageert in een school vissen (
ècht honderdduizenden kleine visjes ) en zwemt zelfs grote vissen achterna,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten