dinsdag 1 juli 2014

Sluipend naar het einde,


Vandaag de zevende therapiedag voor Evi. Na zeven dagen kan je al een beetje inschatten hoe de sfeer is in de pool zal zijn. Als de dolfijnen rechtstreeks aansluiten aan het dock, heb je een relaxte training, gebeurt dit niet dan is er veel meer beweging van de dolfijn trainers. Zo ook vandaag. Nubia had weer haar kuren en liet zich zogen onder water. Niet bevorderlijk voor de therapie, maar wel geweldig om te zien. Het water is hier helder genoeg om dat goed te kunnen waarnemen. Gelukkig hebben ze voor Evi twee dolfijnen ingezet, dus de therapie voor Evi leed er niet onder. Over het algemeen zie je nu hoe de structuur van een training eruit ziet en komen vaste oefeningen steeds weer terug. Dat is mooi, want dan weet je ook precies wanneer je je camera stand-by moet houden.


Vandaag was het dus rumoerig in de poel en daarom leek het de trainers beter om Evi niet alleen te laten zwemmen, want er werd hier en daar behoorlijk wat gestoeid. Evi doet het erg goed. Zo hebben wij ook geleerd dat o.a. trampoline springen ertoe bij kan dragen dat Evi haar klankvormen beter kan uitspreken. De uitspraak van de letter K wordt o.a. met een combinatiespel enorm onder de aandacht gebracht en het werkt. Voor jullie beleving,….. Evi staat op een trampoline, gooit met een dobbelsteen een aantal ogen en het aantal ogen vertelt hoeveel keer Evi mag springen en tegelijk hoe vaak zij hierbij een woord met een K mag uitspreken. ( deze staan op een kaartje die Evi ontvangt ) Op het moment dat ze de K weer uitspreekt voor een T wordt ze hierop direct gecorrigeerd.
Alles gebeurt hier met ongelofelijk veel geduld en vakmanschap.


Twee uur training per dag heeft ervoor gezorgd dat Evi een hele grote ontwikkelingssprong heeft gemaakt. We zijn er nu ook een beetje achter dat Evi’s gebrabbel tussen alle goed verstaande woorden door, een door haar zelf bedachte “opvulling” is. Zij hoort ons praten en dat doet zij na, terwijl de therapeuten aangeven dat het ook met korte zinnen mag.
Als Evi communiceert en je de goed verstaanbare woorden eruit haalt, weet je in principe al waar Evi het over heeft. Dus daar ligt weer een aandachtspuntje. En zo stiekem gaan we met nog 3 therapie dagen te gaan richting het einde van deze, soms niet te bevatten therapie.
Je leert dat een dolfijn het enige zoogdier is, die altijd oogcontact maakt, jou volgt in je beweging, jou kan aanvoelen, belonen, helpen, en nog heel veel meer. Er gebeuren hier dingen die zelfs dolfijntrainers niet kunnen verwoorden. Wij zijn bevoorrecht en mochten van heel dichtbij genieten van deze ongelofelijk mooie wezens. Nu snap ik ook waarom een dolfijn vaak als lievelingsdier betiteld wordt. Ik heb één focus,…… over twee jaar staan wij hier weer !! 


En Inès ,…tja die heeft hier de tijd van haar leven. Die wordt zo zwart als een kachel, want ze sjouwt van hot naar haar. Je ziet haar haartjes blonder worden en die is ook de hele dag in beweging. We zeggen wel eens dat Evi geen aan,- en uitknop heeft, maar dit is er ook eentje. Inès doet haar eigen ding maar geniet ook van de één op één aandacht die wij haar geven. Ze zal met geen seconde zeuren wat Evi allemaal wèl doet,…..Inès geniet op haar manier. Dat is haar kwaliteit. Er gaat geen dag voorbij dat ze niet naar elkaar vragen, waar is Evi,..of waar is Inès………..



Geen opmerkingen:

Een reactie posten