We zijn alweer 3 dagen verder en merken dat we nog jetlag
verschijnselen hebben. Evi is steeds de eerste die wakker is, maar vaak valt ze
dan ook wel weer in slaap.
We sporten hier om 06:30 want dan is de buitentemperatuur
nog het meest aangenaam. ( 26 graden ). Gistermiddag heb ik een wandeling
gemaakt over Mambo beach in de volle zon en de harde wind en dan kom je terug
in je appartement en het zweet gutst van je lichaam.
Er staat hier altijd een harde wind of anders gezegd meer
een warme föhn, dus je voelt de zon niet zo erg op je huid pikken. En dat is
dus ook waar ze hier juist voor waarschuwen, de ultraviolette straling is hier
vele malen sterker als bijv. Spanje. Curaçao ligt bijna op de evenaar en daarom
moet je hier ook smeren met de hoogste factor. Inès die ook veel de schaduw
opzoekt zie je met de minuut bruiner worden, maar zij is slimmer als haar
vader,…..( papa dus verbrand )…..
Er zijn twee dingen die hier opvallen, in Curaçao leeft men
buiten, wat vandaag niet gebeurt, komt morgen of andersom. Alles in de relax
modus. Ook rijdt men hier niet harder dan 40 kilometer per uur,
althans zo lijkt het. De lokale binnenwegen zijn hier dramatisch,… hier
absorbeert het asfalt (zoab) ook, maar dan met enorme gaten en kuilen. En met
een slok op achter het stuur ??? Geen probleem,…blijkbaar wordt er hier niet op
gecontroleerd. Ook zie je dat men hier dag en nacht buiten leeft. Er is
werkelijk geen één voor,- of achtertuin waar geen kapot bankstel, auto, schrot
of rommel ligt. Het ene huis is goed onderhouden en het andere huis valt van
ellende in elkaar. Het andere wat opvalt is dat de aanschaf van groente en
fruit, voor zo’n zonnig eiland als dit, enorm aan de prijs ligt. Wij zijn,
omdat we nog geen auto hebben, gebonden aan het gratis vervoer naar supermarkt
Vreugdenhil (Spar). Deze bus wacht dan ook een uur en dan mag je prijsbewust
inkopen doen. Heel veel biologisch, maar dan ook ontzettend aan de prijs.
Elke dag begint hier met zware bewolking en een harde
zeewind. Het lijkt dan ook dat het elk moment kan gaan regenen. Rond 06:00 komt
hier de zon op en wordt het hier licht. Omdat het hier ook continue hard waait
heb je geen last van insecten. Behalve Evi dan. Evi heeft in één nacht al zes
muggenbulten te pakken. Onbegrijpelijk,… er is hier geen vlieg of mug te
bekennen. Als je dan, net als ik, zo vroeg buiten zit hoor je de meest
exotische vogelgeluiden. Of dat je in Blijdorp zit. Gekko’s en leguanen lopen
hier gewoon onder je ligbed. Evi roept dat ze het een beetje eng vindt, maar
echt schuw zijn deze beestjes niet. Gelukkig “wonen” wij op de eerste
verdieping,….
Heel frappant, als de zon opkomt hoor je de dolfijnen met
elkaar communiceren. Hele zuivere, ik kan het eigenlijk niet uitleggen, lange
tonen. En dat gaat over en weer. Bijzonder.
Nu, twee jaar na ons plan om “iets” voor Evi te doen is
morgen de GROTE dag. Evi gaat in therapie,…… en niet zomaar eentje,……..


Heel veel succes met de 1e therapie dag....mooie blog trouwens!
BeantwoordenVerwijderen