Wat een indrukwekkende dag gisteren, Evi’s eerste contact
met “haar” dolfijn Nubia. Gelijk vol vertrouwen liep Evi richting haar dock en
wij als ouders mochten dit van gepaste afstand volgen. En dan besef je dat een
hierin bevoorrecht bent. Vaak zeggen wij wel eens, een kind met down vraag je
niet op je verjaardag, maar zonder Evi hadden wij dit op deze manier nooit kunnen meemaken. Zo
ook gisteravond, tijdens het hardlopen met mijn vriend John ( woonachtig in Jan
Sofat ) zie je op afstand de Tafelberg, de zonsondergang ter hoogte van
Willemstad en al die fijne geluksmomenten die dan zo’n avond passeren.
Zo ook
een klassenfoto. Een klassenfoto gemaakt speciaal voor Evi. Al haar
klasgenootjes zijn zo begaan met haar dat Juffrouw Ans alle kinderen naar de
binnenplaats heeft gebracht en dan zie je elk kind zwaaien naar Evi. Met een
afstand van ruim 7871
kilometer en 6 uur tijdsverschil. Ja, dan komt zo’n foto
wel even bij je binnen. De kracht ligt in de eenvoud. Toevallig keek ik
onderweg naar Curaçao nog naar de film ; Toen was geluk heel gewoon. En als je
gisteren zo’n dag in je schoot geworpen krijgt, dan ligt geluk gewoon in
handbereik.
Vandaag dag 2. Evi moet aan de bak !! Veel kennissen hebben
gevraagd, hoe werkt dat nou met zo’n dolfijn ?? Voor mij is dat nu nog een absoluut
raadsel. Ik ben oprecht een heel blij persoon om dit te mogen ervaren, maar ik
zie niet meer dan een prachtig dier rond om Evi zwemmen. Alleen dàt schouwspel
al, raakt de diepste kern van je hart. Het is gewoon niet uit te leggen wat het
met je doet, toen dat hele kleine handje voor het eerst een dolfijnenhuid aanraakte. Ik liet dan ook mijn gelukstranen
de vrije loop. Niet alleen de ontlading, maar ook het beeld. Zo’n klein
kwetsbaar meisje, bij zo’n enorm grote grijze vis. Dan zie je hoe voorzichtig
Nubia Evi benadert,……., gewoon op de tast. Adembenemend en niet te bevatten.
Ik ga dan ook mijn uiterste best doen om jullie straks in
Jip en Janneke taal uit te leggen, hoe dit uiteindelijk werkt. Nu is het 06:10
lokale tijd en we gaan maar eens een ontbijtje maken,…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten